We Do...

ساخت وبلاگ

{برداشتن اولین قدم سخت بود ولی خیلی خوشحالم که اولیشو محکم برداشتی...

به بودنت...به داشتنت...افتخار میکنم , نشد بگم اینارو...میدونی شرایط یکم سخته...در حدی که منه رژیمی پرخوری استرسی گرفتم...:)))

اما باید زودتر بهت میگفتم که بهت افتخار میکنم...واسه اقتدارت...مطمئنم از تک تک مراحل با موفقیت عبور میکنیم...و این بدون تو ممکن نیست برام...}

داشتم پستارو مرور میکردم...تیر ماه 97 رسیدم به این....

به روزایی که استرس داشتیم...به اولینش رسیدم....جایی که دلم میخواست چشامو ببندم و امروز چشامو باز کنم...

و خب نشد و من تمام مسیر چشمام باز بود و تک تک ثانیه هارو دیدم...لحظه هارو حس کردم...با تو...

و الان که رسیدیم به این نقطه ...خوشحالم که شاهد تمام لحظات سخت و شیرین بودم...

بزرگترین تناقض زندگیمو کنارت داشتم...

به عقب نگاه میکنم و خودمو کنارت میبینم...لحظه لحظه... با تمام استرسا...جنگیدنا...همراهم بودی...

و همین مطمئنم میکنه از انتخابم...مرسی از صبوریت...

مرسی که این مسیرو با آرامش کنارم بودی...نذاشتی بزنم به سیم آخر...

و خوشحالم که برای باقی عمرم دارمت...مطمئنم مثل این چند وقت گذشته...تنها کسی هستی که میتونی درکم کنی...و دلیل ناخوشیامو بفهمی...درک کنی...آروم کنی...

و خوشحالم که تک تکشونو اینجا ثبت کردم تا هروقت که شرایط برام سخت میشه یادم بیاد که ما سختتر از اینم گذروندیم و این روزا در برابرش لطیفه ای بیش نیست....

مرسی همسرم.

 

#HoPe...
ما را در سایت #HoPe دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : nzgl93 بازدید : 91 تاريخ : جمعه 29 فروردين 1399 ساعت: 4:48